Dziedziniec Pawilonu zdobiła rzeźba Henryka Kuny Rytm przedstawiająca młodą dziewczynę w lekkiej, tanecznej pozie. W podcieniach atrium umieszczono sgraffitowe herby polskich miast ze zgeometryzowanymi dekoracjami roślinnymi autorstwa Wojciecha Jastrzębowskiego.

Wnętrze pawilonu polskiego zachwycało bogactwem form, kolorów i materiałów. Prezentowano tam meble, tkaniny, ceramikę, szkło i inne wyroby rzemieślnicze, które stanowiły kwintesencję stylu art déco. Sam pawilon był podzielony na trzy części: foyer, salon reprezentacyjny i salę ekspozycyjną.

Sercem pawilonu był salon reprezentacyjny. Było to przestronne ośmiokątne pomieszczenie, nakryte szklaną kopułą. Podłoga salonu była wyłożona mozaiką z rombów, kwadratów i trójkątów wykonanych z różnych gatunków polskiego drewna. Ściany zdobiły monumentalne freski autorstwa Karola Tichego, przedstawiające sceny z historii Polski. Wewnątrz znajdowały się również meble zaprojektowane przez czołowych polskich projektantów, takich jak Józef Czajkowski i Wojciech Jastrzębowski. 

Sala ekspozycyjna była podzielona na kilka sekcji, w których prezentowano różne rodzaje wyrobów rzemieślniczych. Zwiedzający mogli podziwiać m.in.: meble, tkaniny i tapety, ceramikę i szkło, rzeźby i elementy dekoracyjne.